Car Port
Geplaatst: 12 mei 2015 21:20
Om er even tussenuit te zijn trokken we we voor een paar daagjes naar Spanje .
Een verblijf van drie nachtjes hier niet zo ver vandaan . Op 30 april gingen we even Tarragona aandoen om Tapas en Patatas Bravas te gaan eten .
In Tarragona was het druk en ik rijd een ondergrondse betaalparking binnen . Maximum hoogte was 1.90 m. dus dat moest lukken .
De parking binnen was heel krap en de grote Espace door de korte bochtjes naar beneden navigeren was waarachtig millimeterwerk .
Op -1 was het volzet , net zoals op -2 .
Op -3 vond ik dan een plaatsje waar de grote zwarte in zou passen en dan ...
komt er vanonder de motorkap een bangelijk ratelend lawaai . Het dashboard lijkt opeens een feestelijk verlichte kerstboom met een grote dwingende "STOP" in het midden .
Door het trillen van de auto en het hoorbare mechanische afbreekwerk binnenin vreesde ik het ergste en probeerde ik me meteen een beeld te vormen hoe m'n auto ooit nog bovengronds zou geraken .
Motor stilgelegd dan maar om even te overleggen en m'n vrouw constateerde bij mij een trillende bovenlip
Bij het heropstarten was het lawaai er niet meteen terug maar pas na enkele seconden en bleek er geen stuurservo meer te zijn . Op dat moment was dat een geruststelling . De motor was niet stuk , de servopomp waarschijnlijk wel .
Dan maar de bijstandverzekering gebeld .
Met de "Grua" was het onmogelijk om in zo'n krappe parkeergarage iets te ondernemen en de man heeft me dan voorbeeldig millimeter na millimeter naar boven geloodst , zonder stuurservo .
De man deed dat kalm , rustig en berekend , helemaal on-Spaans eigenlijk .
Achteraf bleek hij een Argentijn te zijn
Eens buiten ging de Espace op de Grua ambulance en op naar de Renault garage in Tarragona . Ik had het niet kunnen laten om eens onder de motorkap te gaan neuzen en had daar gezien dat alle hydroliek olie van de servo nog intact was ...
Hoe kon die pomp dan stuk zijn ?
En jawel hoor , in de garage werd vastgesteld dat de pomp niet stuk was maar wel dat de poulie waar de riem op loopt (hoe heet zoiets in het Nederlands ?) gebarsten was .
's Anderendaags was het 1 mei en ging er niet gewerkt worden maar de de dag daarna , zaterdag 2 mei , was er al voorzien dat de vervangstukken rond 09.30 u . zouden geleverd worden en ook dat m'n auto om 13.00 u . hersteld zou zijn .
En dat in Spanje , wat een avontuur
Na slechts een korte verplichte verlenging van ons verlof bel ik dus op zaterdagmorgen na 09.30 u . naar de Renault garage
en ... neen , de onderdelen waren nog niet geleverd .
Een uurtje later waren ze er nóg niet en een uurtje daarna leek de levering ( en de leverancier ) vermist .
Geen onderdelen dus ook geen herstelling .
's Anderendaags was het zondag en ging er niet gewerkt worden maar er was al voorzien dat de vervangstukken op maandag rond 09.30 u . zouden geleverd worden en dat m'n auto in de late namiddag hersteld zou zijn .
Na nog wat heen en weer getelefoneer die maandag bleek dat ook nog zo te zijn , wat een avontuur
... en dat in Spanje .
Op dinsdag 5 mei zijn we dan langs de meest rustige wegen , langs Mont Serrat en de Canigou , naar huis gereden . Eenmaal thuis was ik weer helemaal vrolijk.
De druivelaar is tijdens onze week afwezigheid zodanig veel bijgegroeid dat ik toch wel de mooiste Car-port heb die ik ooit heb gehad .
Een verblijf van drie nachtjes hier niet zo ver vandaan . Op 30 april gingen we even Tarragona aandoen om Tapas en Patatas Bravas te gaan eten .
In Tarragona was het druk en ik rijd een ondergrondse betaalparking binnen . Maximum hoogte was 1.90 m. dus dat moest lukken .
De parking binnen was heel krap en de grote Espace door de korte bochtjes naar beneden navigeren was waarachtig millimeterwerk .
Op -1 was het volzet , net zoals op -2 .
Op -3 vond ik dan een plaatsje waar de grote zwarte in zou passen en dan ...
komt er vanonder de motorkap een bangelijk ratelend lawaai . Het dashboard lijkt opeens een feestelijk verlichte kerstboom met een grote dwingende "STOP" in het midden .
Door het trillen van de auto en het hoorbare mechanische afbreekwerk binnenin vreesde ik het ergste en probeerde ik me meteen een beeld te vormen hoe m'n auto ooit nog bovengronds zou geraken .
Motor stilgelegd dan maar om even te overleggen en m'n vrouw constateerde bij mij een trillende bovenlip
Bij het heropstarten was het lawaai er niet meteen terug maar pas na enkele seconden en bleek er geen stuurservo meer te zijn . Op dat moment was dat een geruststelling . De motor was niet stuk , de servopomp waarschijnlijk wel .
Dan maar de bijstandverzekering gebeld .
Met de "Grua" was het onmogelijk om in zo'n krappe parkeergarage iets te ondernemen en de man heeft me dan voorbeeldig millimeter na millimeter naar boven geloodst , zonder stuurservo .
De man deed dat kalm , rustig en berekend , helemaal on-Spaans eigenlijk .
Achteraf bleek hij een Argentijn te zijn
Eens buiten ging de Espace op de Grua ambulance en op naar de Renault garage in Tarragona . Ik had het niet kunnen laten om eens onder de motorkap te gaan neuzen en had daar gezien dat alle hydroliek olie van de servo nog intact was ...
Hoe kon die pomp dan stuk zijn ?
En jawel hoor , in de garage werd vastgesteld dat de pomp niet stuk was maar wel dat de poulie waar de riem op loopt (hoe heet zoiets in het Nederlands ?) gebarsten was .
's Anderendaags was het 1 mei en ging er niet gewerkt worden maar de de dag daarna , zaterdag 2 mei , was er al voorzien dat de vervangstukken rond 09.30 u . zouden geleverd worden en ook dat m'n auto om 13.00 u . hersteld zou zijn .
En dat in Spanje , wat een avontuur
Na slechts een korte verplichte verlenging van ons verlof bel ik dus op zaterdagmorgen na 09.30 u . naar de Renault garage
en ... neen , de onderdelen waren nog niet geleverd .
Een uurtje later waren ze er nóg niet en een uurtje daarna leek de levering ( en de leverancier ) vermist .
Geen onderdelen dus ook geen herstelling .
's Anderendaags was het zondag en ging er niet gewerkt worden maar er was al voorzien dat de vervangstukken op maandag rond 09.30 u . zouden geleverd worden en dat m'n auto in de late namiddag hersteld zou zijn .
Na nog wat heen en weer getelefoneer die maandag bleek dat ook nog zo te zijn , wat een avontuur
... en dat in Spanje .Op dinsdag 5 mei zijn we dan langs de meest rustige wegen , langs Mont Serrat en de Canigou , naar huis gereden . Eenmaal thuis was ik weer helemaal vrolijk.
De druivelaar is tijdens onze week afwezigheid zodanig veel bijgegroeid dat ik toch wel de mooiste Car-port heb die ik ooit heb gehad .
